بررسی اثرات ضدمیکروبی اسانس گیاه آویشن شیرازی و نایسین به تنهایی و ترکیبی با یکدیگر بر علیه لیستریا مونوسیتوژن در آبگوشت قلب - مغز

مقدمه: در صنایع غذایی حفظ کیفیت به همراه افزایش زمان ماندگاری از طریق کاهش، حذف یا کنترل عوامل میکروبی بیماری‌زا یا عامل فساد مواد غذایی صورت می‌گیرد. با توجه به اثبات بسیاری از اثرات زیان‌بار نگهدارنده‌های شیمیایی و نگرانی عمومی در این خصوص، بحث جایگزینی آنها با انواع ترکیبات طبیعی نظیر اسانس‌های گیاهی و آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی افزایش یافته است و انجام این مطالعات ابتدا در مدل‌های آزمایشگاهی و سپس در مدل‌های غذایی در این رابطه لازم و ضروری به نظر می‌رسد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضدمیکروبی و تعیین حداقل غلظت ممانعت‌کنندگی و حداقل غلظت‌کشندگی اسانس آویشن شیرازی و نایسین به تنهایی و به صورت ترکیبی بر لیستریا مونوسیتوژن در محیط آبگوشت قلب- مغز بود. تعیین نوع اثر متقابل و همراهی نایسین و اسانس آویشن شیرازی نیز بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه غلظت اسانس آویشن شیرازی 600 میکروگرم در میلی‌لیتر، و نایسین 5/2 میکروگرم در میلی‌لیتر نایسین در درجه حرارت 15 درجه سانتی‌گراد و pH برابر 5 بررسی شد. نتایج: اسانس آویشن شیرازی به تنهائی دارای اثرات ضدمیکروبی بر لیستریا مونوسیتوژن بود (MIC:9.5 و MBC:19 میکروگرم در میلی‌لیتر). اثر متقابل اسانس آویشن شیرازی و نایسین سبب کاهش MIC و MBC شد (MIC:1.2 و MBC:2.4 میکروگرم در میلی‌لیتر). نتیجه‌گیری: اسانس آویشن شیرازی دارای اثرات بازدارندگی بر لیستریا مونوسیتوژن می‌باشد. این اثرات به وضوح در همراهی با نایسین افزایش یافت.